72 rocznica Powstania Warszawskiego
1 sierpnia 1944 o godzinie 17.00, Polacy walczyli o swoje miasto… swoją ojczyznę. Nie tylko dorośli brali udział w bitwie… wielu młodych ludzi, kobiety, a nawet dzieci stanęli twarzą w twarz do walki z wrogiem.
Mimo wielkiej katastrofy narodowej, Polacy pokazali, że są twardym narodem, a Powstanie okazało się walką o niepodległość całego kraju oraz wolność wszystkich rodaków.
W 72 rocznicę bitwy o naszą wolność – PAMIĘTAMY – i w zadumie składamy cześć, ponieważ naszym zdaniem Powstanie Warszawskie, to swoistego rodzaju manifestacja niezwykłego hartu ducha oraz odwagi tych, którzy w nim walczyli.
„Powstanie warszawskie (1 sierpnia – 3 października 1944) – wystąpienie zbrojne przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim podczas II wojny światowej, zorganizowane przez Armię Krajową w ramach akcji „Burza”, połączone z ujawnieniem się i oficjalną działalnością najwyższych struktur Polskiego Państwa Podziemnego.”
„Znane są udokumentowane bohaterskie czyny małych powstańców. Zdjęcie małej Różyczki Goździewskiej, która pomagała w szpitalu polowym kompanii „Koszta” w kamienicy przy Moniuszki 11 mówi samo za siebie. Albo inne zdjęcie, na którym widać idącego łącznika Zbigniewa Ślęzakowskiego w hełmie strażackim na tle kamienicy przy ul. Zgoda 15, lub te, na których mali chłopcy przenoszą meldunki, broń, amunicję i pocztę. Świadczą one o zaangażowaniu młodych Polaków w odzyskanie niepodległości. Poprzez walkę. Poprzez ofiarę krwi.”
„Straty po stronie polskiej wyniosły około 9700 zabitych i 7200 zaginionych, 5 tys. rannych żołnierzy oraz 200 tysięcy ofiar spośród ludności cywilnej. Liczbę 200 tys. ofiar podał jako pierwszy przewodniczący PKWN Edward Osóbka-Morawski jeszcze podczas trwania powstania. Obecnie historycy przyjmują, że straty ludności cywilnej wyniosły ok. 120–180 tys. ofiar. Wśród zabitych przeważała młodzież oraz ogromna większość warszawskiej inteligencji […]
[…] Podczas walk zburzonych zostało około 25% zabudowy miasta, a po ich zakończeniu, w wyniku celowego burzenia i palenia miasta przez niemieckie oddziały niszczycielskie (niem. Vernichtungskommando), dalsze 35%. Wobec zniszczenia około 10% zabudowy w obronie miasta we wrześniu 1939 roku i 15% w wyniku powstania w getcie warszawskim, pod koniec wojny około 85% miasta leżało w gruzach. Zniszczony został wielowiekowy dorobek kulturalny i materialny.”
Katarzyna Płuciennik – Pedagog ŚDS
Źródło /zdjęcie i tekst/: http://pl.uzbrojenie.wikia.com/wiki/Powstanie_Warszawskie, http://www.wiadomosci24.pl/artykul/dzieci_w_powstaniu_warszawskim_309739.html